همه انسان ها در جستجوی زیبایی هستند. همه می خواهند لحظات خود را در به زیباترین شکل ممکن بگذرانند و از آن لذت ببرند. یک جامعه آزاد را ببینید که زنان و مردان با چهره ها و لباس های زیبا، شهر را آراسته کرده اند و از بودن با یکدیگر لذت می برند و شادمانی خود را هم به دیگران منتقل می کنند. اگر کسی غیر از این را مد نظر داشته باشد، می توان گفت که این فرد یا بیمار است و یا پیرو خرد نیست.
زن، زیبایی، زندگی، این سه عنصر همیشه با هم هستند و تقریبا هیچ زنی را نمی توان یافت مگر اینکه زیبایی های خاص خود را نداشته باشد.
به زبان ساده، زیبایی میل به آشکار شدن و خودنمایی دارد، چون ذات زیبایی اینگونه است و هیچ زیبایی و لطافتی را نمی توانید تصور کنید که میل به پنهان شدن داشته باشد. مانند این است که زیباترین تابلوی نقاشی را کسی در جایی بی نام و نشان پنهان کرده باشد تا دیگران نتوانند آنرا ببینند!!؟
دشمنان زیبایی کسانی هستند که دارای مغز ها و اذهان بیمار و محدود هستند، و همیشه به بیچارگی و محدودیت فکر می کنند و خود نیز قربانی حکومت های زن ستیز و مذهبی هستند.
و شاید این چیزیست که مردان درباره زنان نمی دانند!!! اینکه زنان بصورت کلی زیبا و لطیف هستند و دوست دارند این زیبایی خود را به هر طریق به دیگران نشان دهند و توجه دیگران را به خود جلب کنند. این موضوع به هیچ شکل بد نیست و بسیار هم مفید و جذاب است. اگر در یک جامعه زنان دلربایی نکنند، آن جامعه به یک جامعه افسرده و کسالت آور تبدیل می شود، همین چیزی که در کشورهای زن ستیز در حال مشاهده است.
زنان عاملان شادی و نشاط، سرزندگی و امید در جوامع هستند، به همین دلیل در کشورهای زن ستیز و مذهبی تا آنجا که می توانند، کوشش می کنند که زنان را از مردان دور کنند و تفکیک جنسیتی بوجود آورند( آپارتاید جنسی) و باز تا آنجا که می توانند، قدرت را به مردان بدهند تا هر مرد در حقیقت مالک یک زن شود و سرمست و خوشحال از این موضوع، خوش خدمتی به ادیان و زن ستیزان کرده باشد. در حالی که نتایج این کار بروشنی مشخص است و بارها آشفتگی جامعه در چنین مواردی دیده شده است.
زن زیباترین، در میان تمامی موجودات است. از نظر زیبایی چهره، بدن، هارمونی و لطافت و نگاه، و به همین دلیل است که در تبلیغات تلویزیونی و یا شهری بیشتر از زنان استفاده می کنند. یک زن خندان و زیبا تاثیر بسیار زیادی در روحیه شما دارد و شما را ترغیب می کند تا بیشتر امیدوار باشید و یا فلان کالا را بخرید.
جشن ها ، تعطیلات تابستانی، مراسم ملی را در نظر بگیرید که در آن باید شور و نشاط و یکدلی باشد و با حضور زنان زیبا اینکار شدنی است و در غیر اینصورت چیز قابل توجهی نخواهد بود.
در اشعار شعرا، هنرمندان، سینما، تاتر، موسیقی و همه جا نگاه کنید! چه می بینید؟ بله چیزی نیست جز زیبایی زنان که بی وقفه در حال ستایش و تب و تاب های تمام ناشدنی است.
چه اشکالی دارد که زیبایی ها آشکار شود؟
چه اشکالی دارد اگر مردی با دیدن اندام های آتشین یک زن و یا زنی با دیدن اندام یک مرد تحریک شوند؟ آیا اینهمه تبلیغات که برای تحریک جنسی مردم در ماهواره ها می شود، درستی این پرسش را تایید نمی کند؟
مگر نه اینست که زندگی همان تحریک شدن های پی در پی است؟
مگر اینطور نیست که برای هر کاری دیگران را باید تحریک کرد؟ برای یک غذا خوردن ساده از بوی غذا تحریک می شویم، با شنیدن نام ترشیجات آب در دهانمان جمع می شود؟ برای خرید لباس به فشن ها و عکس هایشان مراجعه می کنیم، برای تیم های محبوب ورزشی جنجال و هیاهو بپا می کنیم تا تحریک شوند و ... بسیاری دیگر
چه اشکالی دارد که مردم برای رسیدن به زیبایی، مجبور شوند تا ورزش کنند تا همیشه اندامی متناسب داشته باشند و دیگران به آنها توجه کنند؟
فقط کافیست یک روز جهان را بدون زنان تصور کنید؟
(باکرگی ممنوع)
زن، زیبایی، زندگی، این سه عنصر همیشه با هم هستند و تقریبا هیچ زنی را نمی توان یافت مگر اینکه زیبایی های خاص خود را نداشته باشد.
به زبان ساده، زیبایی میل به آشکار شدن و خودنمایی دارد، چون ذات زیبایی اینگونه است و هیچ زیبایی و لطافتی را نمی توانید تصور کنید که میل به پنهان شدن داشته باشد. مانند این است که زیباترین تابلوی نقاشی را کسی در جایی بی نام و نشان پنهان کرده باشد تا دیگران نتوانند آنرا ببینند!!؟
دشمنان زیبایی کسانی هستند که دارای مغز ها و اذهان بیمار و محدود هستند، و همیشه به بیچارگی و محدودیت فکر می کنند و خود نیز قربانی حکومت های زن ستیز و مذهبی هستند.
و شاید این چیزیست که مردان درباره زنان نمی دانند!!! اینکه زنان بصورت کلی زیبا و لطیف هستند و دوست دارند این زیبایی خود را به هر طریق به دیگران نشان دهند و توجه دیگران را به خود جلب کنند. این موضوع به هیچ شکل بد نیست و بسیار هم مفید و جذاب است. اگر در یک جامعه زنان دلربایی نکنند، آن جامعه به یک جامعه افسرده و کسالت آور تبدیل می شود، همین چیزی که در کشورهای زن ستیز در حال مشاهده است.
زنان عاملان شادی و نشاط، سرزندگی و امید در جوامع هستند، به همین دلیل در کشورهای زن ستیز و مذهبی تا آنجا که می توانند، کوشش می کنند که زنان را از مردان دور کنند و تفکیک جنسیتی بوجود آورند( آپارتاید جنسی) و باز تا آنجا که می توانند، قدرت را به مردان بدهند تا هر مرد در حقیقت مالک یک زن شود و سرمست و خوشحال از این موضوع، خوش خدمتی به ادیان و زن ستیزان کرده باشد. در حالی که نتایج این کار بروشنی مشخص است و بارها آشفتگی جامعه در چنین مواردی دیده شده است.
زن زیباترین، در میان تمامی موجودات است. از نظر زیبایی چهره، بدن، هارمونی و لطافت و نگاه، و به همین دلیل است که در تبلیغات تلویزیونی و یا شهری بیشتر از زنان استفاده می کنند. یک زن خندان و زیبا تاثیر بسیار زیادی در روحیه شما دارد و شما را ترغیب می کند تا بیشتر امیدوار باشید و یا فلان کالا را بخرید.
جشن ها ، تعطیلات تابستانی، مراسم ملی را در نظر بگیرید که در آن باید شور و نشاط و یکدلی باشد و با حضور زنان زیبا اینکار شدنی است و در غیر اینصورت چیز قابل توجهی نخواهد بود.
در اشعار شعرا، هنرمندان، سینما، تاتر، موسیقی و همه جا نگاه کنید! چه می بینید؟ بله چیزی نیست جز زیبایی زنان که بی وقفه در حال ستایش و تب و تاب های تمام ناشدنی است.
چه اشکالی دارد که زیبایی ها آشکار شود؟
چه اشکالی دارد اگر مردی با دیدن اندام های آتشین یک زن و یا زنی با دیدن اندام یک مرد تحریک شوند؟ آیا اینهمه تبلیغات که برای تحریک جنسی مردم در ماهواره ها می شود، درستی این پرسش را تایید نمی کند؟
مگر نه اینست که زندگی همان تحریک شدن های پی در پی است؟
مگر اینطور نیست که برای هر کاری دیگران را باید تحریک کرد؟ برای یک غذا خوردن ساده از بوی غذا تحریک می شویم، با شنیدن نام ترشیجات آب در دهانمان جمع می شود؟ برای خرید لباس به فشن ها و عکس هایشان مراجعه می کنیم، برای تیم های محبوب ورزشی جنجال و هیاهو بپا می کنیم تا تحریک شوند و ... بسیاری دیگر
چه اشکالی دارد که مردم برای رسیدن به زیبایی، مجبور شوند تا ورزش کنند تا همیشه اندامی متناسب داشته باشند و دیگران به آنها توجه کنند؟
فقط کافیست یک روز جهان را بدون زنان تصور کنید؟
(باکرگی ممنوع)
